چه تلخ است به یاد آوردن دیگرانی که نیستند...

تو چگونه می توانی تاب بیاوری و استوار بایستی...؟

                                               دستم را بگیر...

    من نیازمند پشتوانه ای به ایستادگی تو هستم...

                                                   با من بمان...

        دلم می خواهد چشمهایم را ببندم...

                شاید با گشودن دوباره ی آن... 

زندگی چهره ی دیگری از خود نشان دهد...

    چهره ای که در رویای خود می پرورانم...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: